Prawie sześciu na dziesięciu pracowników nie oszczędza na prywatną emeryturę i oczekuje, że emerytura państwowa będzie ich głównym źródłem dochodu w jesieni życia.
Niedawny raport CSO potwierdza, że zakres świadczeń emerytalnych w Irlandii jest wciąż zdecydowanie za niski. Jeśli nie masz nic innego niż emerytura państwowa i chcesz przyzwoitego standardu życia na emeryturze, będziesz musiał podjąć działania.
W trzecim kwartale ubiegłego roku największe wpływy na prywatne plany emerytalne były wśród pracowników w wieku od 45 do 54 lat (77%). Natomiast najniższe wśród młodszych pracowników. Trzech na 10 (31%) pracowników w wieku od 20 do 24 lat miało jakąś formę zabezpieczenia emerytalnego.
Trudno to nazwać zaskoczeniem. W szczególności młodsi pracownicy są zmuszani do przeznaczania znacznie większej części swoich dochodów na czynsz. W rezultacie próba zainteresowania ich emeryturami jest trochę trudna do sprzedania.
Glenn Gaughran jest szefem rozwoju biznesu w Independent Trustee Company, która zapewnia samoobsługowe emerytury. Wskazuje on, że największym predyktorem tego, czy pracownik będzie miał prywatną emeryturę, czy nie, jest to, czy pracodawca ją oferuje.
„Niestety, z najnowszego raportu CSO wynika, że ponad połowa pracowników, którzy nie oszczędzają na emeryturę, znajduje się w takiej sytuacji, ponieważ członkostwo w zakładowym programie emerytalnym nie jest dla nich opcją”.
Automatyczna rejestracja
Gaughran uważa, że automatyczna rejestracja powinna pomóc wypełnić tę lukę. Jest to długo oczekiwana inicjatywa rządu, dzięki której pracownicy będą automatycznie zapisywani do emerytury po rozpoczęciu pracy.
W ramach automatycznej rejestracji pracownicy będą mieli dostęp do zakładowego programu oszczędności emerytalnych, który jest współfinansowany przez ich pracodawcę i państwo. Kluczową cechą systemu jest to, że chociaż uczestnictwo jest dobrowolne, działa ono na zasadzie „opt-out”, a nie „opt-in”.
Aby zachęcić pracowników do uczestnictwa, osoby, które zdecydują się pozostać w systemie, otrzymają od pracodawcy wyrównanie swoich oszczędności emerytalnych na zasadzie jeden do jednego. Państwo zapewni również doładowanie w wysokości 1 euro za każde 3 euro zaoszczędzone przez pracownika. Więc wkładasz 3 € i masz 7 €.
„(Program) Jest skierowany do pracowników sektora prywatnego w wieku od 23 do 60 lat, którzy zarabiają ponad 20 000 euro rocznie i którzy nie są jeszcze objęci pracowniczym programem emerytalnym” — wyjaśnia Gaughran.
„Uważamy, że ważne jest, aby rząd osiągnął swój cel na początku 2024 r. dotyczący wprowadzenia automatycznej rejestracji. Jeśli rząd poważnie myśli o zwiększeniu prywatnego ubezpieczenia emerytalnego w tym kraju, automatyczna rejestracja musi zostać wprowadzona raczej wcześniej niż później”.
Emerytura państwowa może nie wystarczyć
Uważa on, że zbyt wielu ludzi polega na państwowej emeryturze. Z opublikowanego raportu CSO wynika również, że prawie 6 na 10 (57%) pracowników nieposiadających prywatnej emerytury oczekuje, że emerytura państwowa będzie ich głównym źródłem utrzymania na emeryturze.
Emerytura państwowa wynosi obecnie 265,30 euro tygodniowo.
Konieczność utrzymania się za 265,30 euro tygodniowo może być dla wielu osób ogromnym szokiem finansowym. I oczywiście nie każdy jest uprawniony do pełnej emerytury państwowej.
Pan Gaughran zwraca również uwagę, że jeśli nie masz dostępu do programu firmowego lub zamierzasz zrezygnować z programu rządowego, twoją główną alternatywą są osobiste konta oszczędnościowe (PRSA)
„Ci, którzy oszczędzają na PRSA, powinni zapoznać się z nowymi przepisami podatkowymi PRSA, które weszły w życie na początku roku. Te przepisy podatkowe ułatwią wielu osobom zbudowanie przyzwoitej puli emerytalnej z PRSA — szczególnie tym, którzy mogli poświęcić czas na wychowywanie dzieci lub przedsiębiorcom, którzy odłożyli planowanie emerytury w celu założenia własnej firmy .
„Nowe przepisy podatkowe dostosowują kwotę ulgi podatkowej, o którą pracownicy mogą ubiegać się z tytułu osobistych składek emerytalnych do PRSA, zgodnie z ulgą podatkową dostępną dla pracowników oszczędzających w pracowniczych programach emerytalnych”.
Warto również zaznaczyć, że od 1 stycznia składka pracodawcy odprowadzana na PRSA pracownika nie jest już traktowana jako świadczenie rzeczowe (BIK) dla celów podatku dochodowego.
Pomaga to wyrównać szanse dla PRSA i zakładowych programów emerytalnych, ponieważ składki pracodawcy do pracowniczych programów emerytalnych nigdy nie były traktowane jako BIK dla celów podatku dochodowego.
Obawy dotyczące niskiego poziomu emerytur
Mark Reilly z Royal London Ireland również ma obawy dotyczące niskiego poziomu ubezpieczenia emerytalnego w Irlandii. Zauważa, że jedna czwarta pracowników, którzy nie otrzymują emerytury pracowniczej, znajduje się w takiej sytuacji, ponieważ zdecydowali się nie przystępować do programu emerytalnego swojego pracodawcy.
„To niepokojące i zazwyczaj jest to stracona szansa dla pracowników. Jeśli przystąpisz do pracowniczego programu emerytalnego, zwykle będziesz mieć znacznie większe szanse na zgromadzenie rozsądnej puli emerytalnej niż w przypadku emerytury osobistej.”
„Dzieje się tak, ponieważ w przypadku wielu emerytur zakładowych pracodawca wpłaca składkę do systemu emerytalnego – oprócz składki wnoszonej przez pracownika. Ułatwia to pracownikowi gromadzenie puli emerytalnej, aby utrzymać się finansowo na emeryturze”.
Prywatny system emerytalny
W niektórych przypadkach pracodawca wyrówna Twój wkład. Co więcej, opłaty pobierane od firmowych programów emerytalnych mogą być niższe niż te stosowane w indywidualnych programach emerytalnych, co oznacza, że Twoje oszczędności emerytalne mogą być większe w pracowniczym programie emerytalnym niż w osobistym.
„Około jeden na sześciu pracowników, którzy nie są członkami systemu emerytalnego swojego pracodawcy, uważa, że nie kwalifikuje się do przystąpienia. Zalecamy, aby ludzie dokładnie sprawdzili to u swojego pracodawcy. Wiele osób, zwłaszcza pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin, błędnie uważa, że nie kwalifikują się do przystąpienia do firmowego programu emerytalnego.
„Zasadniczo pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin mają taki sam dostęp do emerytury pracowniczej, jak porównywalni pracownicy pełnoetatowi.”
Niektórzy pracodawcy zezwalają pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze godzin na przystąpienie do programu emerytalnego, nawet jeśli pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin pracuje krócej niż jedną piątą normalnego czasu pracy pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin.
Przystępność cenowa
Jeszcze jeden interesujący wniosek z raportu CSO dotyczącego zakresu świadczeń emerytalnych: przystępność cenowa jest jednym z głównych powodów, dla których pracownicy nie przystępują do programów emerytalnych. 40 % osób bez ubezpieczenia emerytalnego twierdzi, że nie stać ich na oszczędzanie na emeryturę.
Mark Reilly: „Sugerujemy, aby ludzie sprawdzili, ile będzie ich kosztować oszczędzanie na emeryturę po uwzględnieniu ulgi podatkowej. Ulga w podatku emerytalnym znacznie zmniejsza koszt oszczędzania na emeryturę. Możesz otrzymać ulgę podatkową od składek emerytalnych w wysokości od 15% do 40% Twoich zarobków, w zależności od wieku.”
Podaje następujący przykład:
Oszczędzanie 100 euro na planie emerytalnym będzie zwykle kosztować tylko 60 euro, jeśli płacisz podatek dochodowy według wyższej stawki (40%). 80 euro, jeśli jesteś podatnikiem o standardowej stawce (20%).
„Zachęcamy ludzi do rozmowy z brokerem finansowym w celu omówienia opcji lub obaw emerytalnych i pomocy w planowaniu odporności finansowej na emeryturze”.
